Δεν κάθεται με τίποτα να του αλλάξω πάνα!

Και εκεί που το μωρό μεγαλώνει, φτάνει σχεδόν να κλείσει τον πρώτο του χρόνο, απλές διαδικασίες όπως η αλλαγή πάνας γίνονται καθημερινό βάσανο. Τι κάνουμε;

Άρθρο της Αφροδίτης Κονδύλη, όπως δημοσιεύθηκε στο Mothersbird (φωτογραφίες: mothersbird.gr)

Μετά τους πρώτους απαιτητικούς μήνες με το μωρό, η επόμενη περίοδος που μπορεί να είναι γεμάτη προκλήσεις για τους νέους γονείς είναι όταν το μωρό αρχίζει να γίνεται πιο κινητικό, να μπουσουλά, να σηκώνεται και να κάνει τα πρώτα του βήματα.

Το μωρό σας πλησιάζει τον ένα χρόνο ζωής και εκεί που πολλά πράγματα αρχίζουν να στρώνουν, η ζωή δυσκολεύει στα «εύκολα». Ξαφνικά η αλλαγή πάνας, το ντύσιμο, το μπάνιο αρχίζουν και είναι από τις πιο δύσκολες καθημερινές συνήθειες, που όμως είναι απαραίτητες.

Είναι πολλές οι φορές που οι γονείς αναφέρουν ότι ξαφνικά το μωρό τους άλλαξε συμπεριφορά και απλά καθημερινά πράγματα γίνονται με μεγάλη δυσανασχέτηση, γκρίνια ή /και κλάμα. Τέτοια γεγονότα είναι ικανά να δημιουργήσουν άγχος και ανησυχία στους νέους γονείς ότι κάτι μπορεί να συμβαίνει.

Είναι πολύ σημαντικό αρχικά να έχουμε στο μυαλό μας ότι το μωρό μας είναι μοναδικό και να μην μπαίνουμε στη διαδικασία να συγκρίνουμε αντιδράσεις με άλλα παιδάκια.

Τα περισσότερα μωρά μετά τους 7-9 μήνες δεν θα μένουν στάσιμα σε ένα σημείο πάνω από μερικά δευτερόλεπτα, κι αυτό μπορεί να γίνει πιο έντονο όσο το μωρό αποκτά μεγαλύτερη κινητικότητα.

Πώς μπορώ να διευκολύνω τέτοιες στιγμές;

1. Προετοιμάζω το μωρό μου. Του εξηγώ με ακρίβεια όλη την διαδικασία που θα ακολουθήσει αλλά και κατά τη διάρκεια. Είναι πολύ σημαντικό να έχω στο μυαλό μου ότι αυτό είναι κάτι που χρειάζεται επανάληψη και σταδιακά σε βάθος χρόνου θα κάνει το μωρό μου, και το παιδί μου αργότερα, να συνεργάζεται.

2. Χρησιμοποιώ ήχους, γελάκια, φωνές, γαργαλητά, μασάζ, τραγούδια την ώρα που αλλάζω ρούχα ή πάνα, κάνοντας τη διαδικασία όσο πιο ευχάριστη γίνεται.

3. Σε πιο μεγάλα παιδάκια, δοκιμάζω τις αλλαγές σε πιο όρθιες θέσεις και πιθανότατα χρησιμοποιώντας άλλα προϊόντα, όπως πάνες-βρακάκια αντί για απλές πάνες. Αντίστοιχα χρησιμοποιώ «εύκολα» ρούχα, χωρίς περίπλοκα κουμπώματα κ.λπ.

4. Απασχολώ το μωρό μου με κάποιο αντικείμενο ή παιχνίδι που του προκαλεί ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

5. Αποσπώ την προσοχή με αντικείμενα που μπορεί να υπάρχουν μέσα στον χώρο.

6. Προσπαθώ να κάνω όσο πιο σύντομα οποιαδήποτε τέτοια αλλαγή.

Μια πολύ σημαντική παράμετρος είναι η αποδοχή των συναισθημάτων του παιδιού και κυρίως της δυσφορίας του, που πολλές φορές εμάς μας φαίνεται μη – λογική. Αποδεχόμενοι τα συναισθήματα αυτά, διατηρώντας την ηρεμία, βοηθάμε το παιδί να διαχειριστεί σταδιακά τη δυσφορία και την ανυπομονησία του να κινηθεί ξανά.

Υπομονή, αγάπη, κατανόηση και πολύ παιχνίδι βοηθούν τον μικρό μας άνθρωπο να βιώσει τις μικρές καθημερινές ματαιώσεις και σταδιακά σε βάθος χρόνου μεγαλώνοντας να τις διαχειρίζεται.